Ben Mavi Sen Siyah
Mavi düşlerim vardı benim, sen gelene kadar hayatıma, her şey maviydi bende, sen geldin gelişinle siyaha boyadın etrafımı… Benim rengim maviydi, seninse siyah, benim olduğum yerde huzur, sevgi, masumiyet vardı. Senin olduğun yerde hainlik, şerefsizlik vardı… Ruhuna işlemişti siyahın kasveti, dokunduğun yeri yasa boğardın ve bunu bilerek yapardın, insanları üzmek huzur verirdi sana, merhamet yoksunuydun sen… Bense gökyüzünün maviliklerinde kaybolurdum iyi niyetlimle, hayallerimi yıldızlara emanet ederdim her gece… Mavinin olduğu yerde ben vardım. Siyahın olduğu yerde sen… Alamadım seni siyahın elinden, kurtaramadım yüreğini o kahrolası kasvetten… Ne zormuş mavilere alışmışken siyahlara alışmaya çalışmak, ağır gelir benim yüreğime siyah, maviyle dolu yüreğim… Mavi gibi coşkun, mavi gibi masum, mavi gibi serin… Ben mavilerimle mutluyum, sen kal siyahlarında bende mavilerimde, fazla sürmez alır götürür o siyahlar seni, boğar, bitirir, yok eder… Elbet senden de siyah olanlar çıkar karşına,