Sosyomavi

En son ne zaman ağladınız içten içe? Gözyaşlarınızı kimin omzunda akıttınız? Sizi bu acılı halinizde sımsıkı kim sardı?  Acınızı hafifletip yaralarınıza kim merhem oldu? Kimse yok muydu yanınızda? Gözyaşlarınızı gecenin ortasında yalnız mı döktünüz dişlerinizi sıkarak. Belki bir sürü küfür yağdırdınız hayata… En son kime güvendiniz? Kime söylediniz sana güveniyorum diye. Var mı güvenerek yaslanacağınız bir omuz?  Sırrınızı paylaşacağınız bir nefes… En son ne zaman ayrılık yaşadınız, sevdiğiniz birinden… İsteyerek mi ayrıldınız yoksa yüreğiniz kan ağlayarak mı? Ne zaman birini arkanızda bırakıp gittiniz?  Gözü yaşlı, çaresiz, mutsuz… Ya da sizi en son kim bırakıp gitti… Hadi geçin tüm bu hüzünleri atın bir kenara en son kim güldürdü sizi içten ve doyasıya… En son ne zaman mutluluktan karnınıza ağrılar girdi… Başınız döndü sevinçten… Mutluluğunuzu kiminle paylaştınız… En son sevdiğiniz şarkıyı kiminle dinlediniz… Her şey ta

Sevdiğiniz insanın mutlaka vardır artıları ya da eksileri! Benim onu sevmem için mühim olan; ne eksileriydi ne de artıları sadece o masum yüreğini sevmiştim...   Önemli olan da yürek değil miydi? Birinin yüreğini sevdiğinde göz görür mü?   Yanlışlarını, hatalarını, yalanlarını…. Görmez, sevmek onu her şeyi ile kabullenmektir… Yüreğine vurulmaktır… Sevginin hası da budur işte… Gülten Taşkın  Fotoğraf: deviantart