Özler İnsan
Hep mazide kalır aklımız.. Hayat ilerledikçe, yüzümüzde çizgiler belirdikçe gençliği özler durur insan.. Çoluk çocuğa karışınca yalnız geçirdiği saatleri, keyif için sabahlamayı özler.. Bir gün mutsuz uyanır. Mutlu uyandığı günleri özler... Aynada gördüğü gülüşü yarımsa! Eski gülmelerini özler.. Görüşemediği arkadaşlarını özler.. Toprağa emanet ettiği büyüklerini özler... Çocukları büyüyüp yuvadan gittiğinde çocukluklarını özler... Insan hayatı geçmişe duyulan özlemlerle geçer gider... Bu duyulan özlemler çoğu zaman şükrü unutturur bizlere... Hatırladığınızda kalbinizin mutlulukla çarpacağı zamanlar yaşayıp güzel anılar biriktirmeniz dileği ile hoşçakalın... Gülten Taşkın Zanbak Fotoğraf: Pixabay