Bu Da Böyle Olsun
Bu defa edebiyat parçalamayacağım. Kendi kendime konuştuklarımı, yüreğimi yakan korkuların bir kısmını kaleme alacağım. Oldum olası imrenmişimdir kalabalık ailelere. Ablası, abisi, kardeşi olan kişilere. Sözüm vardı kendime. Eğer bir gün evlenirsem evladımı kardeşsiz bırakmayacağıma dair. Rabbim o günleri gösterdi şükürler olsun. Evladımın kardeşi oldu. İnşallah onlar benim gibi yalnızlık hissini yüreklerine yerleştirmeyecek, birbirlerine her zaman destek olup kederlerini, mutluluklarını paylaşacaklar..! Büyüdüklerinde, yaşları ilerlediğinde, anneme babama bir şey olursa ne yaparım, kimsesiz kalırım korkuları olmayacak. Onlar birbirlerine hem kardeş hem arkadaş olacak. Fakat zaman ilerledikçe insanlarımız bozuldukça Rabbim yavrularımızı iyi insanlarla karşılaştırsın demekten alamıyorum kendimi. Ayakları taşa takılmasın. Gözyaşları hep mutluluktan olsun. Bu dualarım tüm masum yavrularımız için olsun. Ve Rabbim bu duyguyu anneliği hak eden herkese nasip etsin. ...