. . . .


Kısacık bir kelime "ölüm". Sadece 4 harf fakat çok büyük anlamlar, acılar gizli her harfinde…

Nakış nakış işliyor insanın önce diline sonra yüreğine…

2011 yılına ölümle veda ettik. 2012'yi hüzünle karşıladık biz ailece. Ne kadar zormuş insanın sevdiği birini kaybetmesi… Toprağın altına bırakması…

Hele de o son veda yok mu? Bakmak istersiniz yüzüne fakat korkarsınız... Ölümün soğuk yüzü ürpertir yüreğinizi, eliniz bir türlü yerde yatan yakınınızın yüzünü örten çarşafa uzanmaz…

Siz ona o size bakar sanki!

Sonra; sorarlar ''Yüzünü son kez görmek isteyen var mı?'' diye… Gözlerinizden yaşlar süzülerek ürkek adımlarla yürürsünüz tabutun yanına…

Bembeyaz tertemiz kefenin içinde bembeyaz bir ten… Sakın inanmayın bakma yüzüne korkarsın demesine insanların… Bakın, bakın ki ölümün ne kadar bize yakın olduğunu kendi gözlerinizle görün, yüreğinizle hissedin…

Ben baktım dedemi son yolculuğuna uğurlarken… Son vedamı ettim ona… Dokundum soğuk dedikleri yüzüne o kadar sıcak geldi ki yanağı elime…

Rabbim tüm yakınlarını kaybedenlere sabır ihsan eylesin….

Acım o kadar taze ki yüreğimde… Kelimeler dökülmüyor parmaklarıma…


Gülten Taşkın




Fotoğraf: daviantART

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bugün Günlerden Hasret

Anneysen Eğer

Bahtımız Güzel Olsun