Sahte Gülüşler




Haklısınız, çoğu zaman bakışlarımız da gülüşlerimiz de sahte... Hemen hemen hepimizin gülüşünde, bakışında da var bu sahtelik…


Neden mi sahte gülüşler asıyoruz yüzümüze? İnsanların kalleşliğine gülüp geçiyoruz. En büyük alışkanlığımız oldu gülmek…


Neden mi sahte geliyor bakışlarımız birbirimize? İnanmıyoruz artık kimselere, yalancılık işlemiş herkesin içine…


Ne zaman içten gülümsesek birine, ne zaman anlamlı ve gerçek baksak gözlerine, kalleşlik gördük karşılığında…


Çevremizdeki sahtekârlardan bize de bulaştı sahtelik. Ruhumuz temiz, adilik yok birkaçımızda, bakışlarımızın ardında gizliyiz, gülüşlerimizin ardında masumiyetimiz…


Yüreklerimiz kan ağlar çoğu zaman; kimilerimiz belli eder çevresine, kimilerimiz ise saklar kanayan yarasını gülüşleriyle. Çoğumuz o yarayı saklayanlardanız...


Hayatımızda olup bitenlere gülüp geçiyoruz artık, insanların ikiyüzlülüğünü gördükçe uzaklaşıyoruz herkesten, her şeyden…


İki yüzlülük yok bazılarımızın hamurumda; namertlik yok, sadakat var, masumiyet var benliklerinde…


Özünde ne ise öyledir kimileri; oyun oynamaz kimselere, farklı görünmez, her daim olduğu gibi bir saflık vardır özlerinde…


Bu hayatta çoğumuz iyi niyetinden kaybetti birçok zaman; bazılarımız kaybedenler gemisinin kaptanıydı, kimileri mürettebatı…


Namertlere, ikiyüzlülere, sözünün arkasında durmayı beceremeyenlere yer yoktu bu gemide…


Asıl kaybedenler, karşılarına çıkan ikiyüzlü namertlerdi…


Sitem vardı dillerinde, isyan vardı yüreklerinde hayata ve bu tarz insanlara karşı…


Rabbim iyi, mert, merhametli insanlar çıkarsın karşımıza…




Gülten Taşkın Zanbak 


Fotoğraf: deviantART

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bugün Günlerden Hasret

Anneysen Eğer

Bahtımız Güzel Olsun