Kasvet Kartları
Kendimce mutluluk oyunları oynuyorum. Yalnızlığım karşımda, karşılıklı kart çekiyoruz, hedefimiz mutluluk…
Her çektiğim kartta hüzün var. Mutluluk oyunu içinde bile kasvet kartları çekiyorum hep…
Yeni bir oyun için açtım kartları. Bu defa ilk ayrılık çektim…
Yalnızlığım bir kart çekti, ona da ben çıktım iyi mi?
Oysa bu bir mutluluk oyunuydu, mutluluk kartları gelmeliydi, oyun bile olsa mutluluk bizi bulmadı…
Yalnızlığım ise sevinçli. Ne de olsa onunlayım, yanındayım, dost olmuşum ona…
Oynadığım oyunda bile mutluluk bulmadı, yalnızlık üzüldü halime, bir iç çekti benim yerime…
Nerede kaldı mutluluk, kimde kaldı?
Kimler aldı elimden mutluluğumu, aldı da mutlu oldu mu?
Hüzün kartları kaldı elimde, savurdum attım gökyüzüne, yıldızlar bile çekildi değmesin diye. Yakama yapışmış hüzünler, yıldızlar değmesin diye kaçıyor…
Ben nasıl kaçarım hüznün elinden…
Ne zaman mutluluk kartı çekerim oyundan…
Ne zaman yalnızlığı özlerim…
Ne zaman mutluluğun koynunda uyanırım…
Bilinmez... Bilinen tek şey kasvet ve hüzün kartları var elimde…
Mutluluk kartı kayıp, kim bilir kimin elinde?
Gülten Taşkın
Fotoğraf: deviantart
Yorumlar