Ah Bu Gurur Yok mu?



Ne kadar ağır geliyor bedenime ruhum, yalnızlık yanı başımda bugün, nasıl da alışmışız gidenleri beklemeye, gelmeyeceklerini bile bile hem de…

Düşler kurup dururuz gidenlerin ardından, açmayız yüreğimizi kimselere, sınırlar çizeriz hayatımıza, yanlış kişileri uzaklaştırırız kendimizden. O kadar alışmışız ki yalnızlığa, mutluluğa adım atmaya korkarız…

Alışmışızdır acıtılmaya, kırılıp incitilmeye. Ondandır aşk bilmez yürekli kişileri sevmemiz, ondandır hak etmeyene şiirler, mektuplar yazmamız…

Bazen oturur yazarız bizden gidenlere; ne şiirler ne satırlar durmak bilmez bizde. Oysa haberi yoktur gidenlerin ardından yazılanlardan…

Sus pus olur kalırız. Ne gidene kal deriz ne de kalana git! Bu gurur bizde varken daha çok acı çekeriz…

Fakat bazen dökülür sözcükler yüreğimizden dilimize, tutamayız, engel olamayız dökülür yerlere, ne gurur kalır, ne yalnızlık…

Bıraksak gururu bir kenara kal desek gitmesini istemediğimize, kal gitme, mutlu olalım birlikte, sevelim birbirimizi…

Sanki çok mu zor bunları söylemek? Seni seviyorum diye haykırsak yüzüne, o da seviyorsa gitmez elbet kalır yanımızda…

Ah bu gurur yok mu yakamızı bırakmaz, bizi yalnızlığa iter, bir kurtulsak elinden, ne aşklar yaşarız kim bilir…


Gülten Taşkın


Fotoğraf: deviantart

Yorumlar

Gezi/yorum... dedi ki…
Aşkta gurur olmaz deselerde, aslında gurur herşeyin içinde var...
sosyomavi dedi ki…
ewt gurur herşeyin için de var...

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bugün Günlerden Hasret

Anneysen Eğer

Bahtımız Güzel Olsun