Göklerde Dalgalanan Asil Kan!
Bu defa vatana ve kırmızı beyaz bayrağa olan aşka değineceğim. Bu aşk için kendisini tehlikeye atan bir yüreğin yaşadıklarını yazacağım.
Güneşin doğduğu yer olan Ağrı'da doğmuş bir Türk milliyetçisine denk geldiniz mi? Bilmiyorum! Fakat ben rastladım. Evine bayrak astığı için evi taşlanan bir tek o değildi onun gibi yüreği bayrak aşkı ile yanan aileler de vardı yanı başında. Orada yaşayan bayrak düşmanları taşlamakla kalmayıp kurşunlar yağdırıyorlardı. Farkında değiller o bayrak için nice kanlar döküldü bu topraklarda.
Yıllardır ağrıda (Ağrı dediğime bakmayın tüm Doğu'da) TÜRK’ÜM demenin gururunu yaşayanlar var. Bu gururu yaşayan birinin sözlerini, yaşadıklarını aktarıyorum size:
“Şimdi anlatacaklarım bir gerçeğin ta kendisidir. Unutulmuyor işte... Unutmak ne kadar kolay söyleniliyor… Babam Devletin bir kurumunda memur, tek suçu Türk olmak ve Türkiye’nin en ücra köşelerine sürgün edilmekti... Hakkâri, Kars, Ardahan, Artvin... Benim aklıma gelenler bunlar... Ağrıda Türk aileleri barındırmıyorlar. Türk memurları sürgün ediyorlar ya da emekli ediyorlar zorunlu olarak...
Yaşadığım hayattan bir anımı anlatayım; üniversiteyi başka memleketlerde okumak yerine kendi memleketimi tercih ettim... Biraz da olsa kazansın kalkınsın diye. Ama memleketim beni istemedi... Sırf Türk'üm diye evim kurşunlandı. Okulumu bastılar. Toplam 3 bin kişilik okulda 14 Türk öğrenci vardı.
Okulumuzu bastılar neden yansıtılmadı?
Bugün Cumhurbaşkanı ile görüşmeye gidenler, öğrenci konsey başkanları sizler altınızda jaguar ile gezerken bizler - 25 derece soğuklarda bir kısım grup tarafından kurşunlanıp taşlamalara maruz kalıyorduk. Abime bir gün okul çıkışı 6 kişi dayak atıp yüzüne neşter atıyorlar. Şimdi hukuk nerede? Devlet nerede? Olay yerinde kameralar olduğu halde polise bildiride bulunuyoruz. Ama ne yazık ki fişlenmiş bir memlekette herkes korkuyor. Korktukları için yardım etmiyorlar...
Bunlar duygu sömürüsü değildir… Artık dayanacak gücümüz kalmadı... Terk ettik memleketi, evi, toprağı... Batı'da bir yere geldik. Burada da Kürt diyorlar... Buralarda nereye baksam herkes bir Türk bayrağı asmış. Yahu madem o kadar yüreklisiniz biz Ağrı'da astık evimiz kurşunlandı. Sonra biz 3 kardeştik, biri vefat etti. Şimdi ise o toprakta abim zindanda ben sürgün...! Diğer abim hala yüzü için tedavi görüyor... Al sana işte Türk olmanın bedeli... Şimdi soruyorum siz mi Türksünüz yoksa biz mi?”
Doğu'da olay böyle peki ya Batı'da? Herkesi bir bayrak felsefesi almış gidiyor… Bu cümleden bayrağa saygısızlık yapıldığını düşünmeyiniz bu söz konusu bile olamaz… Madem bu kadar bayrak sevdalısı var. Neden doğunun ücra köşelerinde bayrak asılmıyor? Neden Batı'da Kürt, Doğu'da faşist diyorlar insanlara?
Aslında bu ülkede Kürt sorunu diye bir şey yok! Sorunlu Kürtler var. Sanmayın ki bayrağa düşman Kürtleri savunuyorum; asla! Ben yaşadığı toprağa ihanet edenleri savunmam. Silahların ardına sığınan şerefsizleri insandan saymam. Fakat Doğu'da yaşayan herkesi de Kürt sayamam. Hele de bayrağımız için mücadele edenleri asla o hainlerle aynı kefeye koyamam. Koydurtmam.”
Bunları anlatan genç tüm yaşadıklarına rağmen bayrağına olan aşkından vazgeçmemiş. Vazgeçmeye de hiç niyeti yok. Evine astığı bayrak yüzünden evini taşlayan insanlara karşı cephe tutacak. Bu defa onları o kurşunlayacak “Bayrağa uzanan eller kırılsın, diller kesilsin” diyerek tutacak silahını…
Onun bana bunları anlatırken armağan ettiği şarkıyı ben size armağan ediyorum. Televizyonun ışığını görürler de yine taşlarlar evimizi diye televizyon açamayan bir bayrak sevdalısı kulağında kulaklıkla dinliyormuş bu şarkıyı.
Bir de bu şarkı eşliğinde tekrar okuyun bu yazıyı. Sindire sindire okuyun… Bunları anlattıktan sonra emanet edilenlerin en güzeli Allah’a emanet ediyorum sizleri. Tüm bayrak sevdalılarına armağanım olsun bu yazı…
Gene şehit verdik biliyorum. Bu yazıyı bugün bu yüzden paylaşıyorum. Tüm şehitlerimize Allah’tan rahmet, aile, dost ve yakınlarına sabır diliyorum… Rabbim tüm askerlerimizin yardımcısı olsun…
Başımız sağ olsun…
http://www.youtube.com/watch?v=TdmVDHrXiAg Muhsin Yazicioglu Ben Türküm Türk Esir Olmaz (Üşüyorum)
Gülten Taşkın
Güneşin doğduğu yer olan Ağrı'da doğmuş bir Türk milliyetçisine denk geldiniz mi? Bilmiyorum! Fakat ben rastladım. Evine bayrak astığı için evi taşlanan bir tek o değildi onun gibi yüreği bayrak aşkı ile yanan aileler de vardı yanı başında. Orada yaşayan bayrak düşmanları taşlamakla kalmayıp kurşunlar yağdırıyorlardı. Farkında değiller o bayrak için nice kanlar döküldü bu topraklarda.
Yıllardır ağrıda (Ağrı dediğime bakmayın tüm Doğu'da) TÜRK’ÜM demenin gururunu yaşayanlar var. Bu gururu yaşayan birinin sözlerini, yaşadıklarını aktarıyorum size:
“Şimdi anlatacaklarım bir gerçeğin ta kendisidir. Unutulmuyor işte... Unutmak ne kadar kolay söyleniliyor… Babam Devletin bir kurumunda memur, tek suçu Türk olmak ve Türkiye’nin en ücra köşelerine sürgün edilmekti... Hakkâri, Kars, Ardahan, Artvin... Benim aklıma gelenler bunlar... Ağrıda Türk aileleri barındırmıyorlar. Türk memurları sürgün ediyorlar ya da emekli ediyorlar zorunlu olarak...
Yaşadığım hayattan bir anımı anlatayım; üniversiteyi başka memleketlerde okumak yerine kendi memleketimi tercih ettim... Biraz da olsa kazansın kalkınsın diye. Ama memleketim beni istemedi... Sırf Türk'üm diye evim kurşunlandı. Okulumu bastılar. Toplam 3 bin kişilik okulda 14 Türk öğrenci vardı.
Okulumuzu bastılar neden yansıtılmadı?
Bugün Cumhurbaşkanı ile görüşmeye gidenler, öğrenci konsey başkanları sizler altınızda jaguar ile gezerken bizler - 25 derece soğuklarda bir kısım grup tarafından kurşunlanıp taşlamalara maruz kalıyorduk. Abime bir gün okul çıkışı 6 kişi dayak atıp yüzüne neşter atıyorlar. Şimdi hukuk nerede? Devlet nerede? Olay yerinde kameralar olduğu halde polise bildiride bulunuyoruz. Ama ne yazık ki fişlenmiş bir memlekette herkes korkuyor. Korktukları için yardım etmiyorlar...
Bunlar duygu sömürüsü değildir… Artık dayanacak gücümüz kalmadı... Terk ettik memleketi, evi, toprağı... Batı'da bir yere geldik. Burada da Kürt diyorlar... Buralarda nereye baksam herkes bir Türk bayrağı asmış. Yahu madem o kadar yüreklisiniz biz Ağrı'da astık evimiz kurşunlandı. Sonra biz 3 kardeştik, biri vefat etti. Şimdi ise o toprakta abim zindanda ben sürgün...! Diğer abim hala yüzü için tedavi görüyor... Al sana işte Türk olmanın bedeli... Şimdi soruyorum siz mi Türksünüz yoksa biz mi?”
Doğu'da olay böyle peki ya Batı'da? Herkesi bir bayrak felsefesi almış gidiyor… Bu cümleden bayrağa saygısızlık yapıldığını düşünmeyiniz bu söz konusu bile olamaz… Madem bu kadar bayrak sevdalısı var. Neden doğunun ücra köşelerinde bayrak asılmıyor? Neden Batı'da Kürt, Doğu'da faşist diyorlar insanlara?
Aslında bu ülkede Kürt sorunu diye bir şey yok! Sorunlu Kürtler var. Sanmayın ki bayrağa düşman Kürtleri savunuyorum; asla! Ben yaşadığı toprağa ihanet edenleri savunmam. Silahların ardına sığınan şerefsizleri insandan saymam. Fakat Doğu'da yaşayan herkesi de Kürt sayamam. Hele de bayrağımız için mücadele edenleri asla o hainlerle aynı kefeye koyamam. Koydurtmam.”
Bunları anlatan genç tüm yaşadıklarına rağmen bayrağına olan aşkından vazgeçmemiş. Vazgeçmeye de hiç niyeti yok. Evine astığı bayrak yüzünden evini taşlayan insanlara karşı cephe tutacak. Bu defa onları o kurşunlayacak “Bayrağa uzanan eller kırılsın, diller kesilsin” diyerek tutacak silahını…
Onun bana bunları anlatırken armağan ettiği şarkıyı ben size armağan ediyorum. Televizyonun ışığını görürler de yine taşlarlar evimizi diye televizyon açamayan bir bayrak sevdalısı kulağında kulaklıkla dinliyormuş bu şarkıyı.
Bir de bu şarkı eşliğinde tekrar okuyun bu yazıyı. Sindire sindire okuyun… Bunları anlattıktan sonra emanet edilenlerin en güzeli Allah’a emanet ediyorum sizleri. Tüm bayrak sevdalılarına armağanım olsun bu yazı…
Gene şehit verdik biliyorum. Bu yazıyı bugün bu yüzden paylaşıyorum. Tüm şehitlerimize Allah’tan rahmet, aile, dost ve yakınlarına sabır diliyorum… Rabbim tüm askerlerimizin yardımcısı olsun…
Başımız sağ olsun…
http://www.youtube.com/watch?v=TdmVDHrXiAg Muhsin Yazicioglu Ben Türküm Türk Esir Olmaz (Üşüyorum)
Gülten Taşkın
Fotoğraf: daviantART
Yorumlar